Een van mijn favoriete promenades in Havana. Alles en iedereen komt hier bij elkaar. De welgestelden en de zwervers. Scholieren en kunstenaars. Jong en oud. Locals en toeristen. Het verbindt het centrum van Havana vanaf El Capitolio met de wereldberoemde Malecon. Aan weerzijden bevinden zich oude gebouwen wier hoogtijdagen lang vervlogen zijn. Eens prachtige, trotse paleizen en woningen, nu krakende en deerniswekkende ruines volgepropt met nog beklagenswaardigere bewoners.
Niettemin is de Paseo del Prado een heerlijke plek om uren te zitten en naar mensen te kijken. Gedurende de dag laten kunstenaars hun kunnen zien. Beeldhouwwerken, schilderijen, foto’s. Voor een ieder wat wils. In de vooravond lopen er families met kinderen en vlijen verliefde koppeltjes zich neer op de marmeren banken om elkaar in de warme gloed van de 300 jaar oude lantarens de liefde te verklaren en te genieten van elkaars liefkozingen. Bruidjes rennen rond voor een fotoshoot en dames en heren flaneren in haute couture. In de late uurtjes komen de nachtvlinders en de dames der horizontale geneugten vanuit het schaduwrijk tevoorschijn. Een dronken Amerikaan vlijt zijn hoofd neer op de welgevormde boezems van een der dames, terwijl een oudere heer op gitaar Guantanamera voor ze speelt. Mooie meisjes nemen een sexy pose aan als ze mijn camera zien en braken een stroom Spaans over me heen. Ik versta alleen papi.
Twee vrouwen die ik eerder op de avond had geschoten roepen me. Ze willen de foto zien. Terwijl ze stralen als ze de foto zien krijg ik een blikje lokaal gebrouwen bier in mijn handen gestopt.
“Where are you from?”
“Suriname.”
“Aaaaaaahhhh, Surinamieeeee!”
Cuba is tot nu toe het enige land waar ik niet hoef uit te leggen waar Suriname ligt. Een van de vrouwen vraagt of ik geen nanny nodig heb in Suriname en of ze met me mee kan wanneer ik terugvlieg. Ik kijk naar de gespannen borsten en strakke heupen van de aspirant nanny en denk aan de reactie van mijn vrouw als ik met de nieuwe nanny voor haar neus sta.
Vriendelijk sla ik het aanbod af en neem nog maar een slokje van mijn bier.
